اعيش اليومين دول واحدا من اصعب الاختبارات فى حياتى
او يمكن انا شايفه كده لانى اعيشه الان....ربما
اختبار انى مش شاطر....اختبار انى قد اكون فاشل
فجأه وبعد هذا العمر والكاريير انتقل الى مصنع جديد
وبعد ماكنت فى كل مكان من اللى اشتغلت فيهم نجم...نجم نجم..ولله الحمد
وخاصة فى اخر مصنع حتى انهم كانوا كلهم بما فيهم صاحب المصنع بيقولوا لى مكانك فى حتة اعلى من هنا
واذ بى فى مصنع جديد...وقليل من الضغط ولكن من كل الاتجاهات...مش عارف فى ايه قد يكون ضغط الانتاج ولكن حاسس انى بجد مش عارف اعمل ايه ...مديرى عايز منى حاجه والمدير العام اللى اختارنى مستنى انى اكون الشاب العبقرى اللى جى من بره ومعاه شوال افكار...وداخل مع مهندس "زميل" مش شرير ومش طيب ولكنه زى العمده فى بلده....من الاخر مسيطر..... وحطونى معاه فى قسمه...ايوه معاه وخلاص بدون تحديد ادوار وانا اللى عمال انتزع الحدود واصنعها ...
والشركة مشترينها اجانب وكل شوية يجيلى واحد يصور اى حاجه ال يعنى عنده قوة ملاحظه....شوية والعمال بيغيبوا بالهبل...ونظام الشغل اصلا مجهد جدا 12 ساعه واجازة جمعه فقط طبعا العمال بيموتوا......شوية ويجيلى عمال يومية شكلهم سبرسجية طحن والاداره تقول لو مش عاجبينك مشيهم ولما اجى امشى عامل مهمل وسبرسجى يقف زى خطيب الجمعه ويقولى " انت شيخ انت الدين امرك بكده حسبى الله ونعم الوكيل"....شوية والانتاج يقع ومش عارف السبب..شوية والمشرفين يغيبوا واقف انا بنفسى عامل زى المشرف وبرضه الانتاج يقع...عمال احس انها مش شغلتى....وارجع احس ان انا اللى معنديش روح التحدى واشوف فى عيون الناس القديمة ابتسامة ( يا عينى ملبوخ) وده لمجرد انهم اكتسبوا مكانتهم بالتقادم من كتر القعده...بشتغل اكثر من 12 ساعه يمكن يكون المجهود هو الحل ...لسه راجع من الشغل من 8 الى 7 مساءا...واتغديت وهنزل المصنع تانى ومش عارف رايح اعمل ايه برضه
اكتر شىء صعب هو انى مش عارف اعمل ايه علشان اظبط الدنيا...فعلا مش عارف..حاسس انى ملبووووووووخ...والمشكله انى عمرى ما كنت كده
اللهم يسر لى فانك انت المعين....ادعولى يا جماعه
